Ik was een weekje in het Oosten. In Vietnam. Om op te treden voor de expats; de Nederlanders die in Vietnam werken. Boer kon niet mee vanwege een geboortegolf op de boerderij.
Ik logeerde bij mijn nicht en haar man. In Rotterdam woonden ze op een flat drie hoog achter. In Vietnam in een villa met zwembad en zes man personeel. Tamelijk koloniaal maar ze houden wel mensen aan het werk. De kinderen zitten op de internationale school. Op culturele dagen gaan ze naar school in Staphorster klederdracht en delen ze beschuit met muisjes uit. Expats zijn vaak al jaren uit Nederland weg en lang van cultuur verstoken. Van alles wat met Nederland te maken heeft, krijgen ze tranen in de ogen.
Ze gaan opeens van alles vieren in het buitenland. In oktober Leidens ontzet bijvoorbeeld met ingevlogen haring met Nederlandse vlaggetjes erop. Ze zijn al maanden zenuwachtig over de komst van Sinterklaas al hebben veel kinderen die man nooit gezien. Expats gaan vaak van land naar land, meestal voor een periode van drie jaar.
De chauffeur bracht ons naar de locatie van het optreden; een oud, statig maar vervallen gebouw. Dat had ik alleen niet overleefd. Tussen miljoenen brommers zonder stoplichten.
De 7% economische groei raast aan alle kanten voorbij in de vorm van brommers met mensen, ijskasten en tafels erop.
Een stuk of dertig Vietnamezen waren present voor de catering en techniek.
Ze hadden hun best gedaan om Hollandse hapjes te maken. Over de tafels hingen oranje kleden. Alleen een portret van Beatrix ontbrak nog.
Technische wensen bespreken met vijftienVietnamezen die geen Engels spreken is leuk doch tijdrovend. Ik kon ze niet duidelijk maken dat mijn optreden geen Karaoke discoshow betrof en dat de cd niet zo hard moest.
Die avond stond ik op het podium onder de Vietnamese vlag, naast een enorm borstbeeld van de grote leider Ho Chi Minh. Ho lette een beetje op mijn woorden. De economie mag dan draaien om kapitalisme, politiek gezien bepaalt één partij wat er gebeurt in het land.
Toen de Hollandse hapjes op waren, zijn we met de expats gaan drinken in een discotheek. De rest van de week kwamen we dezelfde mensen tegen.Integreren gaat niet echt. De culturele, economische en taalverschillen zijn veel te groot.
Ik zocht naar een leuk souvenir voor mijn boer uit het Oosten. Ik heb getwijfeld over een zijden ochtendjas met draak. Ik kwam thuis met een lege melkfles van Dutch Lady, zijn ‘eigen’melkfabriek Friesland Dairy Foods. Een fles met een boerin op de voorkant die twee emmers melk draagt. Als een kind zo blij laat Boer de fles aan iedereen zien.Het is geen man van zijden ochtendjassen met geborduurde draken erop.