Mijn eerste keer in de Achterhoek heeft lang op zich laten wachten. Boer drukt meestal zijn snor als er geknutseld moet worden. Hij zegt dat het zo laat wordt als je er eenmaal aan begint. Al die jaren heb ik poppen in tuinen zien staan en me afgevraagd: wanneer word ik eindelijk ingewijd in de traditie?
Na acht jaar in de Achterhoek heb ik eindelijk mijn eerste Abraham gezet. Zonder Boer. De Abraham was namelijk voor hem. Via de vriendengroep kreeg ik de traditie overgeleverd. Omdat het volgens Boer altijd zo laat wordt, dacht ik dat het maken van zo’n pop een heel tijdrovende bezigheid was. In mijn fantasie werd het iets met voorstudiesschetsen, betonstorten, figuurzagen, schilderen en boren. De realiteit bleek anders. Ik stond ijverig klaar om te gaan knutselen maar eerst moest er bier gedronken. Een uur later kwam er beweging in het zaakje. In de schuur werden de armsgaten en broekspijpen van een overall professioneel afgebonden. Werkoverleg was niet nodig. Achterhoekers weten hoe je een pop maakt. De overall werd met stro gevuld. “Heb je een stok?” vroeg iemand. Een bamboestok werd in de pop geduwd om hem overeind te houden. “Waar is het masker?” vroeg iemand anders. Een masker van een oude man zonder tanden werd op het stro geplaatst. Er doken attributen op die iets met Boer te maken hebben. Een globe, flessen wijn en een bord met het weerbericht van 6 mei 1961. Klaar was Abraham. Toen volgde de afterparty met drank. Veel later trok de karavaan naar de boerderij. Daar troffen we meerdere poppen aan. Ze vatten je leven samen zag ik. Er lag er een Abraham naast een fiets. Met de tekst: “Boer is een beetje moe” Boer is in het verleden, na intensieve dranksessies, regelmatig van zijn fiets gevallen of gestapt, dat is niet helemaal duidelijk. Dan lag hij te slapen in de berm totdat iemand hem wakker maakte.
Deze slapende pop was stiekem in de tuin gezet, bij wijze van verrassing. Wij hebben de pop pontificaal voor de deur gezet. We maakten zoveel lawaai dat Boer de deur wel open moest doen. Boer kwam de pop bewonderen (hij deed net of hij verbaasd was. Daar heeft hij vast 49 jaar op geoefend.) Hij vroeg: ”Willen jullie wat drinken?”. De poppenzetters deden ook of ze daar heel goed over moesten nadenken en zeiden: ‘’nou vooruit, eentje dan’’ Na meer dan eentje namen we afscheid van het poppenteam. De Abrahams liggen inmiddels in de schuur. Stel nou dat bijvoorbeeld een Tsunami Nederland onder water zet. De Achterhoek zal onbewoonbaar zijn. Na een paar eeuwen trekt het water weg en komen er weer mensen wonen in de Achterhoek. Die treffen dan duizenden poppen aan in schuren en zolders met vreemde maskers en voorwerpen zoals borden met vijftig erop. Historici onderzoeken de Abrahams en Sarahs en komen tot de conclusie dat de Achterhoekers een sekte waren die bij religieuze gelegenheden vijftig poppen van stro offerden aan de Goden. Als dank voor een goede oogst. Wij maar denken dat de Azteken maskers droegen om goden te vereren. Er was gewoon iemand vijftig geworden.
