Toen ik verkering kreeg met Boer, ging ik ervan uit dat ik me zou gaan laven aan de rust van het platteland. Al snel werd ik ’s morgens vroeg opgeschrikt door een woest gebrul. Boer lag nog naast me en hij was het niet. Ik keek uit het raam en zag de stier van de buurman die bezig was met het graven van een kuil. Het zand vloog in het rond. Het beest maakte angstaanjagende geluiden: GROMWRRGRRUUURCHOEFGROAR. Toen ik Boer vroeg waarom de stier zich zo gedroeg zei hij:’’ Het is een man, hey het jeuk an de vetveer, de bolle wil indruk maken op de vrouwtjes.’ Bij de buurman loopt inmiddels jongvee van een boer met grondgebrek dus de stier is weg. Heel verstandig, want voor je het weet heb je een wei vol tienermoeders. Stieren laten zich door niets en niemand tegenhouden als ze ‘jeuk aan de zak’ hebben. In de afgelopen extreem droge periode begonnen onze koeien ineens ook kuilen te graven. Het zijn vrouwen onder elkaar en hoeven geen indruk te maken op het andere geslacht. Dat kon de reden niet zijn. Op zoek naar water hoeven ze niet want Boer zorgde uiteraard voor water in de bakken. Tekort aan mineralen, eiwitten? Ze werden al de hele zomer in de stal bijgevoerd dus dat was het niet. Existentiële leegte? Wraak op Boer vanwege de droogte? Een teken uit het universum? Een variant op de mysterieuze graancirkels? Worden de koeien aangestuurd door buitenaardse wezens? Ik bestudeerde de beesten bij de activiteit. Ging het om 1 koe of doen ze het allemaal, wanneer en vooral waarom. Na rondvraag bleek een bevriende boer een kuil te hebben van 50 centimeter diep en 2,5 meter in doorsnee. Af en toe stonden er twee koeien in. ‘Ik denk dat ze een zwembad aan het graven zijn, voor het geval het ooit gaat regenen.’ Hij spande een draad om de kuil maar terwijl hij daar mee bezig was, begonnen de koeien daarnaast met het graven van een nieuwe kuil. Boers verklaring was aardser: ‘Als het genoeg regent, is de grond zwaar, de woestijnweilanden maakten het makkelijk om te graven. Kinderen houden sneeuwballengevechten.’
