In Westbroek zakten onlangs veertig koeien door de stalvloer. Brandweer en andere hulpverleners deden alles om de dieren zo snel mogelijk uit hun benarde situatie te redden. Met hulp van strobalen, matten en touwen konden de koeien uit de drek komen en brachten ze het er levend van af. Andere veehouders vingen de koeien op. Er wordt onderzocht waarom de vloer doorzakte.
Ik kan me voorstellen hoe de boer en boerin zich voelden. We maakten hier iets dergelijks mee. Op een ochtend stormde Boer de keuken binnen: „Er is een koe door de roosters gezakt. Ze zit klem!” Paniekerig belden we de brandweer. Kort daarna reed er een brandweerauto het erf op, waar zes mannen uit sprongen. De hoofdman schatte de situatie in, overlegde per telefoon en vijf minuten later reed er een Pluk van de Petteflet-achtig wagentje het erf op, waar ook zes mensen uit kwamen. Zo stonden we met veertien man te kijken naar een koe die klem zat. Bertha’s poot hing zielig in het gat. De mannen zetten een driehoek op de roosters en probeerden Bertha omhoog te takelen. Helaas werkte het heupbot niet mee. Een hoop gedoe later met banden, planken, schotten, sjorren en porren was Bertha bevrijd. Hijgend lag ze op de roosters. Een loonwerker met stalen zenuwen tilde Bertha met een kraan over het voerhek en reed haar naar buiten om te herstellen. Boer dichtte het gat in de vloer, zodat de andere koeien konden rondlopen en eten. Was dit te voorkomen? De roosters zagen er goed uit. Er liepen weinig koeien in een ruime stal, dus te veel gewicht kon de oorzaak niet zijn. Later zag Boer betonrot onder de afgebroken roosterdelen. De rest van de stal kon hij pas inspecteren toen de mest uit de kelder was. Afdalen is levensgevaarlijk.
Helaas redde Bertha het niet. Hier doe je het echt niet voor als boer.
