Dolblij renden de koeien op hoefjesdag de wei in.
Dit jaar krijgen melkveehouders een premie van 700 euro als de melkkoeien voor 15 april buiten liepen. Ook geven zuivelondernemingen veehouders een toeslag op de melkprijs als hun koeien buiten zijn.
Het CBS berekende dat in 2015 bij 78,3 procent van de melkveebedrijven weidegang plaatsvindt. Zuivelorganisaties willen graag meer koeien buiten zien. Al was het maar omdat je burgers niet tegen je moet krijgen. Uit onderzoeken blijkt dat de meeste Nederlanders vinden dat de koe in het weiland moet grazen; ze hechten aan het Hollandse landschap met koeien in de wei.
Sommige melkveebedrijven kiezen er voor om hun koeien het hele jaar door binnen te houden omdat ze te weinig grond naast hun stal hebben en het ze veel tijd en geld kost. Ook levert het land meer gras op als de koeien op stal blijven; koeien trappen gras kapot, zeker als het regent.
Boer hoort bij de boeren in Nederland die, zodra er genoeg gras in de wei staat, zijn koeien naar buiten doet. Of hij nu wel of geen premies krijgt. Dus bracht hij alles in gereedheid voor de weidegang. Dagenlang was hij bezig met de afrastering van weilanden. Hij sleepte met palen, stroomapparaten en waterpompen. Ergens in dit fysiek zware proces ging Boer door zijn rug maar hij ploegde door: de koeien wachtten. De dag na hoefjesdag werd Boer gebeld: er waren pinken ontsnapt in het bos. De dametjes hadden door dat er geen stroom op de draad stond. Er bleek een contactje los te zitten. Ik was op de boerderij mijn administratie aan het doen. Ik liet alles vallen en rende met Boer achter de pinken aan. Heel veel later stonden ze weer in het weiland, waar inmiddels de waterpomp kapot was. We haalden een nieuwe en sloten deze aan. Het ding woog 50 kilo. Uren later kon ik verder met het maken van facturen, nu ook met rugklachten. Je moet wel wat over hebben voor je koeien.
