Dankzij een late diagnose, een afwachtend behandelbeleid in combinatie met lange wachtlijsten en vakantie in de zorg is, wacht Boer al geruime tijd op een herniaoperatie.
Toen hij, na lang zaniken van mijn kant, aandrong op een MRI en hij eindelijk naar een neuroloog mocht, was de zaak snel bekeken. Een operatie werd gepland en de morfine mocht met factor 4 omhoog.
Met hangen en wurgen en het alom geroemde naoberschap, doet Boer de hoognodige zaken op de boerderij. Morfine is inmiddels zijn beste vriend.
Ondanks verwardheid (“Waar ben je? Oh, je staat naast me”) en een ongelukkige stoelgang, is morfine zijn redding.
Helaas gaan alcohol en morfine slecht samen dus staat Boer, op een enkel biertje na, al maanden droog.
Obers weten natuurlijk niets van Boers kwaal en blijven consequent alcoholhoudende dranken voor zijn neus zetten en geven mij de frisdrank.
Toen de Rivella hem de neus uitkwam, bestelde Boer een keer thee en ik bier. Toen snapte de ober het helemaal niet meer. Bier is voor de man, thee voor de vrouw. Punt.
Ik bestelde ooit op een terras een cola en een cola-light.
De serveerster gaf mij de cola-light en de cola aan mijn erg slanke vriendin.
“De Cola light is zeker voor jou,’’ zei de serveerster zelfverzekerd.
“Je bedoelt dat ik die het meeste nodig heb van ons twee?’’ vroeg ik vals.
“Nee, nee dat bedoel ik niet, ik dacht gewoon dat u dat liever dronk.”
“Oh, dus ik zie eruit alsof ik niet van suiker houd?” valste ik verder.
Het meisje werd steeds ongemakkelijker, terwijl mijn vriendin er steeds meer schik in kreeg.
Boer wist ook nog een drankanekdote.
Hij was ooit op een bruiloft. Eén man bestelde thee in plaats van koffie: “Dan zult u straks ook wel cola willen in plaats van bier’’ antwoordde de ober gevat.
Het is te hopen dat Boer weer snel aan het bier kan, dan is alle verwarring voorbij.
