Ik heb dit jaar weinig meegekregen van de Varsseveldse kermis omdat ik moest optreden op het volksfeest in Corle. Ik ga de laatste jaren van volksfeest naar volksfeest; dit jaar zijn de buurtschappen van Winterswijk aan de beurt. In september begon ik in Miste, waar een delegatie uit Ratum kwam kijken, daar was een afvaardiging uit Huppel/Henxel en zo kwam ik in Corle terecht. In september volgt Kotten en ik eindig in augustus 2017 in Brinkheurne.
Ik had nog nooit van volksfeesten en buurtschappen gehoord voor ik in de Achterhoek belandde. Volksfeesten zijn voor jong en oud en voor alle doelgroepen moet iets te doen zijn. Tijdens mijn cabaretvoorstelling zitten er kinderen van 10 en mensen van 80 in de zaal. De koning en koningin zitten pontificaal vooraan met een sjerp om. Vaak is er een verloting met cadeaus die iedereen al heeft, maar dat mag de pret niet drukken.
Ooit tijdens een optreden duurde de verloting in de pauze meer dan een uur. Ik vroeg nog of het na mijn voorstelling kon in verband met de spanningsboog, maar dat was onmogelijk:’’ We doen het altijd zo.’’ Ik probeerde mijn energie vast te houden door rond te blijven lopen, maar na drie kwartier lag ik leeg op de grond. Alle optreedspanning was eruit.
Het via-via circuit levert me in het oosten van het land veel op. Uit bijna elk optreden in deze omgeving volgt een nieuw optreden.
Sinds een paar jaar schrijf ik ook voor Naober, dat in Gelderland, Overijssel en Drenthe verschijnt. Nu ben ik aan het oprukken naar het noorden omdat ze daar ook dol zijn op volksfeesten.
