Boer kijkt uit naar 15 mei: de dag dat de plantjes naar buiten mogen

Toen we nog melkkoeien hadden, verheugden we ons op hoefjesdag: de dag dat de koeien de wei in mochten. Onze brandrode koeien zijn altijd buiten, dus die koeiendans zien we niet meer.  Boer kijkt nu uit naar 15 mei: de dag dat de plantjes naar buiten mogen; de nachtvorst is dan officieel voorbij. Ik maak uit gesprekken op, die Boer voert met andere moestuiniers, dat er een leven is vóór de ijsheiligen en na de ijsheiligen.  Tot de ijsheiligen is Boer druk in zijn nieuwe kas: hij monteerde er raampjes in die vanzelf opengaan als het 20 graden wordt en dicht als het afkoelt. Een vriendin bracht bakken waar Boer tomaten in kan verbouwen, nadat ze zag dat hij een tomatenplant in dezelfde pot zette als vorig jaar: ,,Je moet de grond elk jaar vervangen. Tomaten horen bij de nachtschade net als de aardappel én ze zijn gevoelig voor vocht.’’ We wisten door de koeien dat je een goede voedselopbrengst niet cadeau krijgt. Je moet er dagelijks mee bezig zijn. We vergaten de aardbeien een dag water te geven: de plant is verschrompeld. Op een moestuinforum lees ik alles over onkruidbestrijding, ziekten, slakkenkorrels, luizen, mollen, misvormingen en soorten gewassen. Bladgewassen kunnen samen in één bed, je hebt gulzige gewassen, gewassen die de grond verbeteren en groenten die de grond en elkaar uitputten.

Boer wilde mij voor het eerst stengels laten proeven. Dat plan heeft hij losgelaten, aangezien er twintig kroppen sla opdoken. Hij moet nog een ritme van zaaien leren. Omdat voedselverspilling uit den boze is, moet ik elke dag sla eten van Boer. We moeten opschieten, want de paksoi dient zich aan. Ik bestelde broccoli bij Boer maar dat blijkt paksoi te zijn. Heel veel paksoi.