Dieren zijn druk met activiteiten in het weiland en op ons erf. Onze kat rent achter vogels aan of zit likkebaardend onder de perenboom te wachten tot er een snackje uitvalt. Laatst hoorde ik boven gestommel: dat moest wel een inbreker zijn. Ik liep gewapend met een schep de trap op en volgde een spoor van veren. Ik trof onze kat aan, die een vogeltje in de houdgreep hield. We renden achter elkaar aan, tot het vogeltje uit een raam kon ontsnappen. Later zag ik bloedsporen naast het badkamerraam. Misschien had ik de natuur zijn gang moeten laten gaan. Het gewonde vogeltje stierf wellicht dankzij mij een akelige, trage dood.
We krijgen dagelijks bezoek van een buizerd en een ree. De vogel strijkt neer op een paal voor het huis om de boel te inspecteren. De ree loopt een tijdje achter de boerderij en verdwijnt in het graan: het blijkt een mooie schuilplaats.
Boer ging vorige week met zijn collega van de vogelwerkgroep op pad om valkenkasten te controleren. Onze valkenkast is leeg en de conclusie na hun inspectieronde is: meerdere valkenkasten zijn leeg en de nesten klein, veel eieren zijn verdwenen.
De houten palen zijn vervangen door metalen, om te voorkomen dat marters naar boven klimmen om kasten leeg te roven. Dat kunnen de daders niet zijn. Kauwtjes zijn altijd verdacht: ze zijn agressief en slim, een dodelijke combinatie. Een kauw leidt de valk af, terwijl een andere de eieren uit de kast haalt.
Een andere verklaring voor de verdwenen eieren is dat er minder voedselaanbod is. De muizenplaag die boeren jarenlang teisterde, lijkt voorbij.
Binnenkort controleren Boer en zijn collega de kerkuilenkasten. Gelukkig zijn kerkuilen flexibel; als er weinig muizen zijn, leggen ze minder eieren. Het is te hopen dat ze de voedselcrisis overleven.