Al jaren presenteer ik voorleeswedstrijden in het land. Vooral de provinciale finales in april zijn vrolijke feestjes in theaters. De Nationale Voorlees Wedstrijd is een leesbevorderingscampagne voor kids uit groep 7 of 8. Elk jaar doen er meer scholen mee. Op zich positief, maar de (voor)leestijd onder kinderen en jongeren blijft afnemen.
We werden vaak voorgelezen en er waren boeken in huis omdat mijn ouders lezers waren. Daar begint het mee. Ik las elke dag en was vaak in de bibliotheek. De verleidingen van mobieltjes en Netflix waren er niet. De zomervakantie was één leesfeest omdat je dan extra boeken mocht lenen.Maar liefst zes avonturenboeken en drie studieboeken, over hamsters, konijnen en muziekinstrumenten. Sinds ook ik verslaafd ben aan mijn mobiele telefoon lees ik alleen nog voor het slapen gaan. Overdag heb ik er de rust niet meer voor. Altijd is de eerste reflex om naar de telefoon te grijpen om een woordspelletje te doen of te bridgen.
Ook goed voor het hoofd, maar toch: het belang van (voor)lezen wordt onderschat.Uit onderzoeken blijkt dat (voor) lezen zorgt voor rust, ontspanning en structuur in de dag; het prikkelt de fantasie en biedt afleiding en troost Voorlezen verrijkt de woordenschat en draagt bij tot beter taalgevoel en taalbegrip. Kinderen die vaak voorgelezen worden, leren sneller zelf lezen en hebben minder moeite met spellen, begrijpend lezen en zelfs met rekenen. En dat vergroot maatschappelijke kansen.
Wat mij betreft het belangrijkste: lezers hebben meer begrip voor de mensen om hen heen en minder (voor)oordelen omdat ze lezen over personages die horen tot andere culturele of sociale groepen. Lezen vergroot ons inlevingsvermogen in anderen.
Laat dat laatste nou net datgene zijn wat er aan ontbreekt in de wereld.
