De kermis is weer voorbijgetrokken. Niet veel anders dan andere jaren: teveel gedronken, schor geschreeuwd en vijf snackbarbezoekjes in drie dagen.
Met het verschil dat ik er ieder jaar slechter tegen kan. Ik heb me er voornamelijk op anti-kater medicamenten doorheen gesleept. Het is maar beter dat ik niet meer zo veel drink als vroeger; ik word behoorlijk raar in mijn hoofd van drank.
Ooit tijdens de Gentse feesten stond ik te praten met een saaie knul. Althans, hij stond tegen mij aan te praten. Ik had iets meer gedronken dan strikt noodzakelijk en moest plassen. Ik bedacht dat ik pas naar de wc kon als de man een punt achter een zin had gezet. Het zou onbeleefd zijn om zomaar weg te lopen. De man zette geen punt dus ik bleef staan. Met een onbeschrijfelijke druk op de blaas.
Na een half uur was de knul nog niet uitgepraat. Mijn hersens bedachten dat ik het beste even kon voorplassen, zodat de druk van mijn blaas was. Later zou ik de rest van mijn blaas legen op de wc. Afijn, het eindigde ermee dat ik tien minuten als een paard in mijn eigen laarzen heb staan klateren. Intussen luisterend naar de maar doorpratende knul. Om de lucht te verdrijven gooide ik ‘per ongeluk’ bier over mijn broek. Je kunt beter naar bier dan naar urine ruiken toch?
Boer en ik hebben elkaar leren kennen in Cuba. Onder invloed van de nodige drank. Na vijf Mochito’s begon ik met het leegdrinken van de glazen van andere mensen. Mijn benevelde bedachten:”Het zou toch naar zijn voor de mensen als ze zelf alles zouden moeten opdrinken”
Na zeven Mochito’s was ik er van overtuigd dat ik briljant Spaans sprak. Ik pakte de microfoon van de zanger af en ben in het Spaans gaan zingen. Daarna heb ik een stand-up comedy act gedaan, ervan overtuigd dat ik extreem geestig was in het Spaans. Voor alle duidelijkheid: ik spreek geen Spaans. De zanger duwde me onder lichte dwang van het podium. Hoe gênant kun je zijn in het bijzijn van een nieuwe liefde?
Afijn, sinds die tijd probeer ik mijn drankgebruik te beperken. Het is voor iedereen beter zo.
Nu Boer nog in toom houden en alles komt goed.
Hij heeft, onder invloed, de olifant gekocht die meeliep in de optocht. We hebben het hier over een OLIFANT (Ik schat 2,5 meter hoog en 3 meter lang). Hij bood twintig euro. De eigenaresse vond het een fantastisch bod. Uiteraard ook onder invloed. Op vrijdag en zaterdag doken er andere eigenaren op van de olifant die tussen de 50 en 200 euro vroegen. We zijn er nog niet helemaal uit.
Misschien kunnen we de investering terug verdienen door workshops te organiseren voor managers uit het westen. Dan mogen ze bij ons op de olifant rijden zodat ze weten hoe het voelt om macht te hebben.
Of we vragen subsidie aan voor een zorgboerderij voor Afrikaanse kinderen met een hechtingsprobleem. De olifant helpt bij de genezing.
Zoals u ziet draaien mijn hersens zonder drank ook op volle toeren.
