EINDE DER DAGEN

Boer is in een goed humeur. Hij klaagt niet. Niet over een te nat, te droog of te koud voorjaar. Erg verdacht dus vraag ik regelmatig: “Is er iets?” Dan zegt hij vrolijk: “Nee hoor, mooi lang is het gras he?” Hij wil de hele tijd rondjes rijden met de trekker om te kijken hoe het gaat met de natuur. Boer is optimistisch en kwettert en vrolijk op los. Hij zegt dingen als: “De zware kleigrond is mooi kapotgevroren, je kunt de aarde goed ruiken.” Het zou me niet verbazen als hij spontaan in dichten uitbarst. Vorig jaar was het steen en been. In maart sneeuwde het, in de zomer schroeide het gras kapot en in augustus regende het aan een stuk door. Eén grote klaagzang was het. Nu is het dus stil. Maar u kent het gezegde: Als boeren niet meer klagen, pastoors niet meer vragen nadert het eind der dagen. Boer klaagt niet, de pastoors houden zich na alle schandalen ook stil, kortom er nadert onheil.
Ik ben niet de enige die op naderend onheil zit te wachten.Een groep gelovigen, de ‘Wachters van de Nacht’, heeft in Aalten op een boerderij een gemeenschap gesticht om zich te wapenen tegen het einde der tijden.
Volgens een televisiereportage van de EO, geloven de bewoners van de boerderij dat ons land binnen korte tijd getroffen zal worden door een tsunami, waarbij de bevolking bijna uitgeroeid wordt. De boerderij zal gespaard blijven.
De bewoners van de boerderij leven zelfvoorzienend. Ze verbouwen voorraden. Op de boerderij kunnen zo’n 100 mensen een half jaar leven van deze voedselvoorraden. Na een half jaar zullen de winkels wel weer open zijn lijkt me. Wat ik totaal niet begrijp is dat je met een paar anderen wilt overleven na zo’n Tsunami. Dan ben jij een onbespoten komkommer aan het eten terwijl om je heen alleen maar lijken drijven. En dat je dan gedwongen wordt, om de soort in stand te houden, je voort te planten met iemand van de boerderij, je neef of leraar van school. Waarom ben je eigenlijk zo bang om te verdrinken als je gelooft dat je wordt opgenomen in het Koninkrijk Gods? Wat moet je met dit miezerig aards bestaan als je zoveel mooiers te wachten staat? Je mag in het geval van zo’n tsunami toch hopen dat de schepper je als eerste meeneemt naar zijn hemelrijk.
Ik geloof niet in profetieën maar als ik de schepper was had ik de mensheid allang uit de handel genomen. Net als je met auto’s doet waar een technisch mankement in zit. Er zijn genoeg lieve mensen die pannetjes soep naar de buurvrouw brengen maar op grote schaal maken wij er altijd weer een schandalige rotzooi van. Als kind schreef ik een brief naar God.
Lieve God, als U het niet erg vindt neem ik geen kinderen. Ik wil geen kritiek op U geven maar het lijkt me beter als U ons opnieuw bakt. Zoals een cake. U heeft er bijvoorbeeld teveel eieren of te weinig boter bij gedaan en nu zijn we een beetje mislukt. En zijn we lelijk tegen elkaar.
U begrijpt het vast. Groeten van Irene van der Aart
Boer komt de kamer binnen en zegt: “Die rotmollen, ik krijg ze niet te pakken.” Gelukkig, hij klaagt weer. Alles is weer normaal.