Veehouders reageren vol ongeloof op het aannemen van een motie van Marianne Thieme in de Tweede Kamer. De regering moet met een plan komen om kalfjes na de geboorte een tijdje bij de koe te laten.
Ik snap dat boeren aan milieuregels zijn gebonden en dat burgers koeien in de wei willen zien. Maar dit idee laat zien dat de kloof tussen landbouw en burgers groot is.
Na de geboorte wordt een kalf schoongelikt door de moeder en al snel in een eigen hok met stro gelegd. Het kalf wordt zo beschermd tegen infecties van oudere dieren. Al snel komt het kalf terecht tussen leeftijdgenoten.
Snikkend keek ik de eerste keer toe hoe Boer een kalf weghaalde. Moederkoe zelf loeide wat klagelijk, maar ging gewoon verder met eten. Bij de volgende geboorte vroeg ik Boer of dit kalf wat langer bij zijn moeder mocht blijven. “Dat is goed, maar dan ga jij het beest uit een emmer leren drinken.”
Het kalf dronk twee dagen snoezig bij zijn moeder. Maar Bertha moest weer aan het werk en het kalf alsnog in een eigen hok. Ik hield een emmer met melk voor zijn neus. Het beest kopte de volle emmer uit mijn handen. Nog maar een emmer. Die kopte het kalf ook de lucht in. “Dat zei ik toch? Het kalf heeft te lang gedronken bij zijn moeder en de zuigreflex ontwikkeld. Dat beest snapt niets van een emmer, ” zei Boer. Al snel was ik in een worsteling verwikkeld met het kalf en kreeg ik het in de houtgreep. Ik heb bijna mond op mond beademing moeten toepassen omdat ik het kalf, kennelijk te lang, met zijn kop in de melk ondergedompeld hield. Schuimbekkend kwam het arme beest omhoog: ik had hem bijna vermoord. Gelukkig kwam Boer me redden. Ik moest tien keer naar een fysiotherapeut omdat ik een spier in mijn rug verrekte bij de judopartij. Ik wens de veehouders sterkte.
