Toen ik verkering kreeg met Boer, kwam ik erachter dat Achterhoekers alles vieren; zelfs dat ze ooit getrouwd zijn. Er worden bogen met roosjes gemaakt, meibomen en poppen gezet en ooievaars mogen niet ontbreken. Het kraomschudden is het moeilijkst uit te leggen aan Randstedelingen. Als ik een geboortekaartje krijg uit het westen staat erop: ‘Storm, (Vlinder, Feeëriek) is geboren. Bezoektijd tussen 14.00 en 14.30′
De boodschap is duidelijk: half uur, maximaal twee personen en wegwezen. Je krijgt een bubbeltje en beschuit met genderneutrale muisjes en dat is dat.
Toen ik voor het eerst ging kraomschudden, was dat met de hele buurt en bleven we veel langer dan een half uur. In mijn beleving werd de kersverse moeder steeds bleker. Ik was bang dat ze gehecht en uitgescheurd, bloedend zat weg te trekken. Na een paar uur zei ze: ‘’Ik ga even liggen.”
Zaterdag maakte Boer in het westen kennis met een traditie waar ik Achterhoekers nog niet over hoorde: een babyshower. Het was een verrassing, georganiseerd door een vriendin van mijn zwangere nichtje. Toen ik in Amerika werkte, maakte ik er een mee. Het was toen al heel populair: op tv werd door professionele eventplanners reclame gemaakt voor babyshowercadeaus en decoratie. Ik vond het een hysterisch, commercieel feest met te dure cadeaus en dacht als nuchtere Hollander: ‘’Laat die baby eerst eens gezond geboren worden.’’ Maar goed, het feest waaide over naar ons land, dus togen Boer en ik naar Haarlem voor de babyshower. De dag was opgeknipt in blokken. ’s Morgens een speurtocht met familie van de aanstaande vader; ’s middags lunch, lied en babyfilmpjes met mijn familie en ’s avonds BBQ en opdrachten (pop luier omdoen, babyhapjes proeven) met de vriendengroep.
Mijn nichtje appte: Dank voor alles. Het was een prachtige dag. Ik moet de rest van mijn zwangerschap bijkomen, ik ben kapot😊😊
