Zaterdag stond er een wandeling met oud-collega’s op het programma. Ik typte in de appgroep: “Lunchen in Arnhem, wandelen en de kroeg in?’’
Er volgden smileys met feestmutsen en ‘Goed plan!’
Alles koek en ei tot de laatste reactie: “Ik neem mijn eigen brood en koffie mee, ik heb geen QR-code.’’ Een van ons reageerde gelijk: “Dat is ongezellig! We nemen allemaal brood mee, halen koffie en lunchen buiten." Toen werd het stil op de app, maar vele gedachten trilden in de atmosfeer. Ik dacht geïrriteerd: we hebben elkaar twee jaar niet gezien en gaan nu een boterham knagen in het park? Maar buitensluiten was niet de bedoeling van dit uitje en teksten met lading zijn levensgevaarlijk in appgroepen. Na een tijdje piekeren typte ik: “Ik lunch in De Huiskamer op het station. Ik zie wel wie er is.’’ We waren compleet op de ene collega na. We pikten haar later op voor de wandeling. Discussies bleven godzijdank uit.
Ik hoorde in de persconferentie dat je in gesprek moet gaan met ongevaccineerden over het nut van wél vaccineren. Bedankt voor de tip, maar ik wil het er echt heel graag nooit meer over hebben.
Vorig jaar wandelde ik vaak met een vriendin. Ik wilde eens onderweg koffie halen en zette een mondkapje op. Ze wilde niet naar binnen: “Waarom zet je dat op, het is slecht voor je immuunsysteem!’’
“Alles wat helpt om uit deze pandemie te komen,’’ mompelde ik schaapachtig. Er volgden meerdere, onprettige wandelingen. Nadat ik gevaccineerd was zei ze: “Ik dacht dat je intelligent was, maar je bent net zo’n mak schaap als de rest.’’
We zijn gestopt met wandelen. Ik vrees dat er iets kapot is. Zaterdag dronken we met het cluppie na het wandelen witte wijn uit kartonnen bekertjes in het park.
We polderden ons door de dag: de kroeg moet wachten.
