‘Kan er iemand oppassen, ik kan mijn patiënten niet wéér afzeggen’, smeekte mijn nichtje op de familieapp. Voor de derde week achter elkaar kan haar kind niet naar de opvang vanwege personeelstekort. Ze wil graag een tweede kind, maar het huurappartement is te klein: ze hebben geen extra slaapkamer. Een koophuis zit er niet in. Een hoop zorgen aan haar lieve hoofd.
De oorzaak van de structurele problemen ligt bij voedselproducenten begreep ik uit de volgende tweet: ‘Intensieve landbouw bedreigt de planeet.‘ Fijn dat de Verenigde Naties nu concluderen waar de @PartijvdDieren al jaren voor waarschuwt.’
Waarschuwen is een stuk makkelijker dan haalbare oplossingen bedenken. De wereldbevolking voeden met extensieve, biologische landbouw is een illusie, een tekentafelgedachte. Er is veel meer grond voor nodig. Als we het voor elkaar krijgen om intensieve landbouw duurzaam te krijgen, is het al heel wat. Veel Afrikanen lijden nu al honger. De bevolkingsgroei is het echte probleem. Er zijn veel te veel mensen die veel te veel willen. Ik las in een onderzoek dat twee miljard mensen in harmonie met de natuur kunnen leven, zonder honger en gebrek aan hulpbronnen. We zijn nu met acht miljard.
Helaas zijn er geen chique oplossingen. Eénkindpolitiek, verplichte sterilisatie, de zwarte pest uitzetten: allemaal niet leuk. Misschien moeten we geestelijk leiders weer eens lief aankijken? Zelfs paus Franciscus zei in een speech: ‘Katholieken hoeven zich niet verplicht voort te planten als konijnen’, en ‘Anticonceptie blijft verboden, maar er zijn ook natuurlijke manieren om zwangerschap te voorkomen’.
Tuurlijk: Franciscus, voor al uw natuurlijke oplossingen. Ik stel toch voor dat u bij kerken gaat posten en ervoor zorgt dat u mannen, voor ze gaan zingen, de kerk uitwerkt.
