Vrijdagochtend werd Boer gebeld: “Zijn de koeien er vandoor?” Een groep uitgebroken koeien uit Westendorp zorgde voor een hoop onrust en hilariteit in Varsseveld. Onze koeien stonden gelukkig rustig te grazen. Hoe vaak wij niet achter koeien aanrenden om ze te vangen? Vorig jaar brak ons stiertje voortdurend uit om de buurpinken lastig te vallen. Door de droogte staat er vaak geen stroom op de draden. Zo’n beest lok je niet zomaar terug met een koeiensnoepje. We hoorden eens ’s nachts een hoop lawaai. Ik keek door het raam en zag pinken door de violenperkjes banjeren. Door het puntdroad gesprongen, ondanks de stroom. In onze pyjama’s dreven we de balorige pubers met hooivorken terug het weiland in. Gelukkig zijn daar geen foto’s van. Koeien vallen ook wel eens in de sloot. Het is niet fijn om de brandweer uit te laten rukken om jouw koe uit het water te halen.
Boer heeft zijn koeien altijd laten weiden, wat voor gedoe zorgt, aangezien er weinig grond rond de boerderij ligt. De melkkoeien moesten in de zomer naar een sappiger weiland aan de overkant van de weg. Op een dag sloot ik de ventweg af met oranje touwen. Boer en de buurvrouw stonden met de rode vlaggen op de grote weg om auto’s tegen te houden. Ik liep achter de koeien aan, de weg over. Boer schreeuwde. Ik keek en zag een brommer met hoge snelheid aankomen. Zwaaiend rende ik in zijn richting: gelukkig remde hij af. Intussen waren er koeien ontsnapt. Een buurboer zag ze lopen op de weg en was zo slim om zijn hek open te zetten. Later konden we onze koeien uit zijn kudde halen. Niet dat dat eenvoudig was, want daar hadden ze natuurlijk ook geen zin in. Ik gun het de koeien van harte dat ze buiten zijn, maar voor hun bazen is het vangseizoen weer begonnen.
