“Boeren moeten natuurinclusief werken,’’ hoor je ineens vaak zeggen. Wonderlijke tekst. Boeren doen niet anders: hun erven zijn toprestaurants en speeltuinen. Hazen vreten gras, kraaien trekken maisplantjes uit de grond, mollen en muizen slopen weilanden en ratten knagen kabels door in de stal. Alles wordt beschermd. Kraaien prikten ooit gaten in het plastic om de maiskuil. Gevolg: beschimmelde mais en boterzuur in de melk. Dat zorgt voor gaatjes in de kaas en dat eten consumenten niet, want niet perfect. Boer gooide het voer weg en kreeg een boete. Tijdens het grasmaaien stapt hij vaak uit de trekker om nestjes jonge hazen aan de kant te leggen. Laatst scheerde een buizerd langs en greep een haasje mee. “Leuk, die natuur,’’ schamperde ik.
Elk jaar verheugen we ons op kersen. Terwijl we klungelen met netten, cirkelen vogels rond. Boers opa probeerde met blikken aan touwen vogels te verjagen. Hij zette de wekker om 5 uur en trok vanuit bed aan de touwen.
Ik polderde: “Als jullie hooghangende kersen eten, dan plukken wij de lage.’’ Het hielp niets. Dus installeerden we de digitale vogelverschrikker met vogelgekrijs uit een box. Het werkte even. Op dag twee vlogen ze voor de beleefdheid weg na een buizerdkrijs en draaiden zich op het maisland warm voor de volgende aanval. Toen probeerde Boer het als live-vogelverschrikker. Hij rende naar buiten en krijste: “HUSHH WEGGG!!’’ Kraaien met snavels vol kersen lachten hem hard uit.
Volgende jaar moet het anders. Op internet vind ik verjagers als Black hawk kite en een kunststof roofvogel met bewegende kop.
Scarey Man lijkt me het kansrijkst: een knalapparaat dat elke 18 minuten opblaast en geluid maakt. “Denk aan de omwonenden,” staat erbij. Boeren moeten natuurlijk ook mensinclusief werken.
