Sinterklaas is vertrokken. Eindelijk rust. Afgezien van doodsbedreigingen en knokpartijen schijnen de meeste zwarte Pieten nog in leven te zijn. Ik heb dit jaar aan Sinterklaas gevraagd of hij ervoor kan zorgen dat de mensheid stopt met die hysterische Zwarte Pietendiscussie. Ik reken er maar niet op. Als kind vroeg ik elk jaar aan God waar vrede op aarde eigenlijk bleef en daar werd ook niet naar geluisterd.
Ik heb mij nooit bezig gehouden met Zwarte Piet; ik vertrouwde Sinterklaas voor geen cent. Hij kwam eens op school met de schoenen van mijn vader aan. Ik moest bij hem op schoot zitten en hij vertelde dat hij had gehoord dat ik stout was geweest. Ik had een kraal in mijn broertjes oor gepropt, waardoor hij maanden doof was. Hoe wist die man dat? De verklikker. Ik schaamde me dood en vond het laf dat hij me voor schut zette. Mijn type was het niet. Op pakjesavond ging de telefoon; mijn vader werd weggeroepen. Hij moest acuut naar zijn werk om te vergaderen. Mijn vader heeft het vergaderen zo’n beetje uitgevonden, dus dat was op zich geloofwaardig. Tien minuten later stond Sinterklaas voor de deur. Weer die enge man met de schoenen van mijn vader. Nu had hij zelfs onze wasmand bij zich! Met cadeautjes, dus vooruit, hij mocht binnenkomen. Ik weigerde op schoot te zitten bij die dief en ik was blij dat hij wegging. Na 10 minuten kwam mijn vader weer thuis. Nu met de schoenen van Sinterklaas aan. Zijn verklaring was dat hij Sinterklaas was tegengekomen en dat hij zijn schoenen had teruggekregen.
Toen ik Boer net kende, wilde hij een grote mannendroom laten uitkomen: Sinterklaas spelen, met mij als Zwarte Piet. In die jaren speelde ik elk jaar zingende schoorsteenpiet in een of ander treurig winkelcentrum, Dagen later was ik nog zwart en zat ik onder de pukkels van de schmink. Ik zat er niet op te wachten, maar ik wilde Boer niet teleurstellen. Hij bood zich bij verschillende vrienden aan als Sinterklaas.
Een paar dagen voor de grote dag, kreeg Boer een telefoontje van een vriend: “Kom toch maar niet, altijd als jij ’s avonds op bezoek bent geweest weten de kinderen dat jij het was. Omdat je zo hard praat en lacht.”
Ik heb nog nooit iemand zo teleurgesteld gezien. Een andere vriend kreeg medelijden: ‘’Kom dan maar bij ons, het wordt tijd dat de jongste van zijn geloof valt.’’
Ik gaf Boer een paar acteertips: Sinterklaas praat rustig en zit rechtop. Hij draagt geen spijkerbroek of gymschoenen en al helemaal geen schoenen van iemands vader. De Sint praat niet over politiek, beleggen of koeien en hij drinkt rode wijn. Hij spreekt ABN en geen Achterhoeks. Dat kon ik toen nog zeggen, dat hij Nederlands moest spreken Als ik dat nu zou zeggen, werd ik vast met de dood bedreigd.
Boer en ik werden met open armen ontvangen, de kinderen waren vol ontzag en vielen niet eens van hun geloof. Op het eind van de avond dronk Sint bier en begon plat te praten. Zijn baard zakte steeds verder af en hing onder zijn kin in plaats van er op. Gelukkig letten de meeste kinderen niet op dingen als schoenen, dialecten en huidskleur.
