Toen Boer stopte als melkveehouder zag ik het helemaal voor me: we namen hobbykoeien die een vrij en blij leven zouden krijgen. Kalfjes samen met hun moeder en ook stiertjes mochten op de boerderij blijven. Ik vroeg Boer eens waarom hij geen stieren als natuurlijke bevruchters op de boerderij aanhield. “Dat geeft gedoe,’’ zei hij. Dus werden stiertjes verkocht: Als een koe tochtig was kwam de sperma-inseminator.
Onze hobbykoeien hebben drie stierkalveren voortgebracht. En veel gedoe: ze breken uit als ze willen pieten; ik liep een gebroken pink op na een kopstoot; en het dieptepunt donderdag: Curby’s springtalent. Het beest is een topatleet: zonder iets te raken sprong hij over stroomdraden van 1 meter 10 en stormde naar de buurpinken. Het is niet de bedoeling dat onze stier zijn veel te jonge buurmeisjes bezwangert. Daar kump praot van. Met hulp lukte het Boer om Curby in een vanghok te drijven. Best gevaarlijk: hij zou niet de eerste zijn die door een stier op de hoorns wordt genomen en doodgedrukt.
Curby bleef proberen uit het vanghok te springen. Omdat er haast geboden was en het donker werd, knipte Boer de draden kapot om de stier op te halen met trekker en veekar. Er moest iets gebeuren voor Curby de weg oprende. Uren later stond hij veilig in de stal. Maar dat hek van 1 meter 30 bleek ook geen belemmering voor lange tijd. Toen Boer later kwam kijken, stond onze vriend de boel af te breken. Hij sloopte van alles, waaronder pakjes behangpoeder. Het lijkt wel een drugslab met al dat witte poeder. Inmiddels loopt Curby achter een stellage van hekken: een zwaar bewaakte gevangenis is er niets bij.
Als zijn moeder in november weer een stiertje krijgt: u mag hem ophalen en in uw tuin zetten. Succes. Boer neemt een andere hobby.
