De Slag om Grolle trok dit weekend 42.000 bezoekers: een record. Voor mij geldt niet: hoe drukker, hoe leuker. Maar het evenement is te spectaculair om van weg te blijven als geschiedenisfreak. In de binnenstad van Groenlo wordt veel aandacht besteed aan historische details in oude ambachten, muziek en spelletjes. Ik zag een bordje: huurlingen gezocht. Oorlog als verdienmodel is van alle tijden. Ik hoorde zeggen: ‘Leuk die middeleeuwse sfeer’, en ‘In 2027 is het weer, want dan is de Slag om Grolle 750 jaar geleden’. Iets met klepel en klok: het beleg was in 1627. De middeleeuwen waren voorbij en Groenlo heeft in 2027 750 jaar stadsrechten. Ik loop het liefst door de tentenkampen om praatjes te maken met de re-enactors. Dit jaar deden er 1500 mee uit heel Europa, de Verenigde Staten en zelfs Australië. Het is een dure hobby. Ze bereiden eten op vuren, slapen op strobedden en er hangen dierenhuiden en wapens. Niemand kijkt op een mobiel.
Ooit werkte ik als spelbegeleider voor een bureau dat koningsspelen organiseerde. De deelnemers, vaak re-enactors, waren bloedfanatiek. Iedereen hoorde bij een adellijke familie. Het doel van het spel was om het grootste machtsblok in Europa te creëren. Ik was er ’s avonds laat wel klaar mee, maar de deelnemers stopten nooit. Zelfs op weg naar het toilet werd je achtervolgd om bondjes te smeden. Ik werd op vrijdagnacht van mijn strobed gelicht om uitgehuwelijkt te worden aan Graaf van Egmond en op zaterdagnacht organiseerden ze een heksentribunaal om mij uit de weg te ruimen. Ik piepte nog: ‘Kan dat ook morgenochtend’, maar nee.
Zo ver als re-enactors gaan, is zelfs voor een fervent theaterliefhebber als ik onvoorstelbaar. Maar ik ben al blij als mensen veldslagen naspelen. Dan hebben ze geen tijd om een nieuwe oorlog te beginnen.
