Sinds de melkkoeien niet meer van zijn voer afhankelijk zijn, heeft Boer iets minder last van acute droogtestress. Hij praat nog maar tien keer per dag over het weer, in plaats van twintig.
Maar, hij blijft grondboer en verhuurt grond aan andere boeren. De droogte blijft een dagelijks zorg. Veel gewasoogsten zijn dit voorjaar al mislukt. Vorige week was het drukkend warm en de kans op regen werd groter. Boer maaide een perceel gras waar hooibalen van gemaakt worden voor paarden. Het leverde 300 hooibalen op, vorig jaar meer dan 500. De groei was eruit door de droogte; regen komt te laat. De droogte van de laatste jaren is niet veranderd, maar verder verloopt dit eerste melkkoeloze jaar totaal anders dan verwacht. Boer was blij dat hij nooit meer thuis hoefde te blijven voor de koeien en had grootse treinreisplannen. Corona gooide roet in ieders eten.
Om te vieren dat er regen op komst was en de horeca opende, wilden we toch op reis. We trokken over de grens naar Twente voor één hotelovernachting. Eerst maar eens wennen aan de nieuwe situatie. Het was feestelijk. Voor cafés stonden borden: Welkom, we hebben u gemist en Mooi daj d’r bunt. Spannend was het ook. We vulden formulieren in en liepen routes via pijlen, omsingeld door ontsmettingsmiddelen. Vóór corona was de standaardzin in de horeca: Helemaal goed, nu is alles Helemaal super.
´Wilt u nog wat drinken? ´
´Nee, dank u. ´
´Helemaal super. ´ A
Als je niks bestelt vinden ze het nog super, zo blij zijn ze dat je er bent.
Boer keek tien keer per uur op de buienradar en kreeg steeds meer pijn in zijn gewrichten. Een goed teken: de regen kon niet lang op zich laten wachten. We waren net aan een fietstocht begonnen, toen het begon te regenen. Uiteraard fietsten we fluitend door.
