Ik praatte een netwerkdag Levend Erfgoed aan elkaar, gefaciliteerd door de Rijksdienst Cultureel Erfgoed. Er zijn zoveel zeldzame, oud-Hollandse kippen; schapen; en fruitbomenclubs dat er behoefte is aan samenwerking. Voor overheden is het efficiënter als er gesproken wordt met een stem.
Ik nam een oude melkbus mee die Boers ouders aan de weg zetten toen tankwagens nog niet bestonden. (Mobiel erfgoed: een andere tak van sport binnen Cultureel erfgoed.) De presentaties kwamen onder andere van De Oerakker, het Fruit Netwerk, het Centrum voor Genetische Bronnen, die als doel hebben om oude gewassen en rassen duurzaam te conserveren. Of nieuw leven in te blazen. De Boekweit Coöperatie herintroduceerde boekweit vanwege de milieuvriendelijke en extensieve teelt, die bijdraagt aan meer biodiversiteit. En het is glutenvrij, dus eetbaar voor mensen met Coeliakie.
Het behoud van rassen en gewassen wordt vaak geïnitieerd door liefhebbers. Het Drents heideschaap was ooit bijna verdwenen, tot iemand een nieuwe kudde stichtte in Ruinen. Ze grazen weer in natuurgebieden. Onze gangbare voedselproducenten hebben ook baat bij meer biodiversiteit. Het dempt invloeden die akkers onder druk zetten, zoals plagen en klimaatverandering. Om rassen te behouden moeten er plekken zijn waar mensen ze kunnen houden zoals (kinder)boerderijen en landgoederen. Onze Brandrode koeien zijn prachtig maar vragen wel aandacht. Vorig jaar tijgerde ik dagen door de wei met een fles biest omdat het kalf niet bij de moeder dronk. Zodra ik opstond denderde moeders woedend op me af. Nu kan ik het nog, maar hoe lang nog? Boer is al gestopt met tijgeren. Zijn rug wil niet meer. Als we afhankelijk worden van anderen houdt het op.
Ik hoop dat andere liefhebbers van dit levend erfgoed zich tegen die tijd melden.
