SCHRIJVEN

Irene schrijft columns voor dagblad de Gelderlander en ze schreef ook jaren voor het tijdschrift Naober waarin ze haar ervaringen met het platteland – ze heeft een relatie met een boer uit de Achterhoek – tegen het licht houdt van haar stadse roots. Over ditzelfde thema is in oktober 2012 haar boek ‘De boer op’ verschenen bij uitgeverij Atlas Contact.

"Het boerenleven blijkt een onuitputtelijke bron van inspiratie..."

Boektrailer Uitgemolken

Column Nieuwscafe

Column Gelderlander

Verkiezing beste boek 2012

De Gelderlander

GENIET ERVAN

Ik maak voor een tijdschrift een beeldcolumn over genieten. Je moet tegenwoordig overal van genieten. Ik word er zenuwachtig van.

lees verder

SUPERMARKT

We gaan zelden naar de supermarkt in Varsseveld, terwijl het voor ons de meest logische plek is. Boer moppert dat

lees verder

DE KAAS HUILT

Sinds ik met Boer verkeer, treed ik regelmatig op tijdens evenementen in de agrarische sector. Deze opmars begon in de

lees verder

Naober

De Boer op

Cabaretière en actrice Irene van der Aart was helemaal niet op zoek naar een boer. Ze woonde in de stad en viel op muzikanten met bindingsangst. Tot ze op vakantie een leuke veehouder uit de Achterhoek tegen het lijf liep. De Boer op is Van der Aarts hilarische verhaal over hun relatie en de verschillen tussen het leven in de stad en op een boerderij. Inclusief datingtips voor vrouwen die sinds het succes van Boer zoekt vrouw ook een boer aan de haak willen slaan.

‘De Boer op’ gaat over kringfeestjes, ‘buurt vragen’ en gemoedelijkheid op het platteland, koeien verplaatsen, nageboortes opvangen en trekker rijden. Over de hufterigheid, de coaches en de cafés met verse muntthee van de stad. Over achterdocht en vooroordelen. Over het beste van twee werelden en de waarheid over leven met een boer.

‘De Boer op’ verscheen oktober 2012 bij uitgeverij Atlas Contact’. Koop of bestel via je lokale boekhandel of, als dat niet lukt, via de knop hiernaast.

Uitgemolken

In 2003 kreeg Irene van der Aart verkering met een boer met koeien. Inmiddels is ze zeventien jaar verloofd met Boer en hoewel Irene ‘import’ blijft, is ze een heuse Achterhoekse geworden.

Onlangs veranderde er iets ingrijpends: Boer boert niet meer. De toenomen regelgeving, ‘planetproof melken’ en de niet altijd even eerlijke kritiek op de boeren maakten het werk er al niet leuker op, maar een terugkerende hernia blijkt pas echt funest voor de motivatie van Boer. Met veel humor laat Irene van der Aart in Uitgemolken zien wat het betekent om te stoppen met boer zijn en met het boeren­bedrijf dat al generaties in de familie van Boer zit. Ook werpt ze een aantal belangrijke vragen op: is ons voedsel eigenlijk niet veel te goed­koop? En is de reden waarom de kleinere boeren een voor een afhaken niet dat ze eigenlijk te lang zijn uitgemolken?

‘Uitgemolken’ verscheen in 2020 bij uitgeverij Atlas Contact’. Koop of bestel via je lokale boekhandel of, als dat niet lukt, via de knop hiernaast.

REACTIES

Irene,

Je kan hardstikke trots op jezelf zijn: https://www.allesoverboekenenschrijvers.nl/irene-van-der-aart-uitgemolken/

Cecile Nierink


Hoi Irene,Bedankt voor je boek! Echt heerlijk. Ik heb het nog niet uit, maar ben er net mee begonnen. Je boek Uitgemolken had ik wel al gelezen. Wat herken ik veel! je boek Uitgemolken heeft me ook echt gerustgesteld, weet je dat?  Ben in een totaal andere wereld terechtgekomen en ook hier pantoffels van overledenen, en porseleinen vazen in zware kasten … Heb alles naar boven verhuisd.  Eerst voorzichtig, iedere week 1 object.Uit het boek Uitgemolken heb ik toen ’s avonds, voor t slapengaan, grappige fragmenten voorgelezen aan mijn boer. Ook in de hoop dat hij mij ook een beetje zou gaan begrijpen met sommige dingen.Tijdens BzV wordt je als kandidaat goed begeleid door een coach. Ik heb haar toen ook jouw boek UItgemolken aangeraden. Ze ging het meteen aanschaffen. Misschien is het voor toekomstige kandidaten ook wel geruststellend, als je begrijpt wat ik bedoel. ‘De boer op’ is mogelijk nog wel meer geschikt hiervoor. Hier gaat het trouwens goed. Maar ben er nog niet helemaal hoor. Maar mijn gevoel voor mijn boer is iig wel echt heel goed. En ook zijn grote dames,  de koeien,  die vind ik allemaal zo prachtig, mooi en lief, daar ben ik heel graag tussen.Groet aan Boer en nogmaals bedankt voor je heerlijke boek!!Maud (van BzV Evert)


wat een leuke romcom over jou en de boer van de Man met de Microfoon! Meteen je laatste boek gedownloaded. Veel succes en geluk in de Achterhoek en Adam ( ik zou ook niet kunnen kiezen)

hartelijke groet, Jolanda

 

Beste Irene,Ik ben begonnen in je boek uitgemolken en lees het met een lach op mijn gezicht. Ben nu bij blz 77.Ik ben een “ zusje” van je moeder Mieke en we zouden op 7 december 2021 bij GM III een Rouwloge houden ter nagedachtenis aan haar. Helaas moesten we het afgelasten, maar zodra het maar even kan laten we het doorgaan. Waarom ik je mail is dat elke keer dat je iets over je Haarlemse moeder schrijft, ik gelijk onze lieve Mieke voor mij zie. Dank je wel daarvoor.Wilde ik je even laten weten. Ik hoop je samen met je zus Saskia in 2022 in onze Loge te mogen verwelkomen.Warme groet,Rina van Duffelen



Dag Irene , hehe eindelijk ” Uitgemolken ” uit gelezen . 
Vooral de laatste hoofdstukken spraken mij aan , wat er in de agrarische sector mis ging / gaat .  
Knap dat Gerard de stekker er uit heeft getrokken, je moet blijven relativeren en dat moet je echt zelf doen.
M’n complimenten voor dit boek , veel succes met optredens in het ganse land . 
M.vr.gr. Lucas Scheeper en ook de groeten van Ineke . 

 

Beste Irene, 

Met veel plezier en herkenning heb ik jou boeken gelezen. In mei 2019 zijn wij ook gestopt met het melken van onze 50 koeien. Het proces zoals je dat beschrijft herken ik volledig.

Na een paar jaar ernaar toe te hebben gewerkt hebben wij in augustus 2018 besloten om te stoppen en hebben ook zonnepanelen geïnstalleerd en fosfaat verhuurd om de inkomsten op peil te houden.

In het voorjaar van 2020 zijn wij met een nieuwe uitdaging begonnen, het profesioneel reinigen van zonnepanelen op daken met een robot, als jullie zonnepanelen een wasbeurt nodig hebben houd ik mij aanbevolen.

Heel veel suc6 met jou werkzaamheden en geniet van het bestaan zonder melkkoeien, wij hadden het bestaan als melkveehouder niet willen missen maar genieten nu elke dag van ons nieuwe bestaan. 

Met vriendelijke groet,

René en Sylvia

 

Dag Irene, Zo-even de eerste hoofdstukken gelezen in je boek; uitgemolken. Ben op blz. 24, nu al meer gelachen dan het laatste half jaar voor de t.v.. Heerlijk. Verheug me op de rest. Veel succes. Hartelijke groet, Nanny Leemkuil Winterswijk-Miste.

 

Dag Irene wat een interessant boek als rechtgesnaaide rotterdammer weet ik ook niets van het boerenbedrijf. Ik heb echter wel iets gelezen waarvan ik denk dat het toch een beetje anders ligt. Je hebt het over de dieren in de Oostvaarders plassen die volgens jou op een natuurlijk manier aan hun einde komen en dat bijvoeren eigenlijk tegen natuurlijk is. Dit vind ik onjuist omdat dieren die geen voedsel kunnen vinden verzwakt als ze zijn door natuurlijke vijanden uit hun leiden worden verlost. In de Oostvaarders plassen staat een hek om een gebied en kijken we toe hoe ze verhongeren. Tegen natuurlijk zou ik zeggen ik vind dat ze of moeten worden afgeschoten of bijgevoerd moeten worden. Ik ben benieuwd naar je ractie Verder lees ik dat boer het niet al te gemakkelijk heeft, maar hij besluit wel in een uur dat er een nieuwe auto moet komen. Ik gun het jullie van harte en misschien begrijp ik het verkeerd want een auto kost laten we zeggen 30.000 euro en een machine voor de landbouw veel meer. Verder vind ik je boek fantastisch en hoop ook eens een voorstelling van je bij te wonen. Groet Fred Beekman

 

Zojuist je boek gelezen. Bedankt. Heel herkenbaar wat je schrijft over het platteland, Ik kom (heel vroeger) van het platteland onder Utrecht. Dat maakt het boogzetten, het naboarschap, de zuip en rentmeester, de kermissen zo herkenbaar. Veel waardering ook voor de zelfspot en mooie scherpe observaties van de nieuwerwetse tijd met al haar trends. Nogmaals dank Gerard

 

Goedenavond Irene, Wat een leuk boek was dat! In jaren niet zo onder het lezen gelachen. En toch zit er een ernstige ondertoon is. Niet alleen een ode aan het platteland, maar ook de problematiek aldaar. Voor mijn dochter, woonachtig in Zwolle en wijkverpleegkundige in Hasselt (overigens een corona-epicentrum van Overijssel) waren de beschreven situaties en gebeurtenissen heel erkenbaar. Een onlangs weduwnaar geworden 90-jarige uit de Achterhoek afkomstige buurbewoner haakte gelijk in op mijn opmerkingen van het door jou beschreven naoberschap. Treffend vond ik ook de beschrijving over het ongevraagd via de achterdeur kunnen komen binnenvallen om even een “bakkie” te doen. En , last but not least, als er niemand is gewoon naar de volgende buren gaan om de week even door te spreken. Dat is nou juist wat deze buurtbewoner in een moderne woonwijk als Oosterflank (Rotterdam) zo mist. Voor mijn huidige partner, afkomstig uit een kleine stad in Duitsland, kwamen de Achterhoekse toestanden wel heel erg bekend voor. Kortom, naar mijn mening is je boek een schot in de roos. Als je, zoals ik, alleen maar in de grote stad hebt gewoond, krijg je er misschien wat meer begrip voor, dat plattelanders (zowel veehouders als landbouwers). Beslist niet alles is er rozengeur en maneschijn, als je in deze sectoren een redelijke boterham wilt verdienen. Jammer, dat ik het boek via Bookchoice niet binen twee maanden gedownload heb, want nu kan ik het niet meer herlezen of even doorschuiven naar die bejaarde buurtbewoner en mijn dochter. Nogmaals. Van zo’n boek als “Uitgemolken” wordt ik echt blij. Met een vriendelijke groet, Paul Klok

 

Hi Irene, Genoten van je boek uitgemolken. Ben geboren Amsterdammer maar van af mijn 7e opgegroeid in een boerendorp, Achterveld, geen Achterhoek maar toch zo herkenbaar.. Liep wel tegen een fout feitje aan. Tsjernobyl was op 26 april 1986, mijn 21e verjaardag, vandaar dat ik het weet, niet op de 25e (verjaardag van Johan Cruijff, extra weetje). Voor de volgende editie een erratum?. Groet Joost Baumeister.

 

Lieve Irene,Van Miriam kreeg ik je boek “Uitgemolken”. Ik heb het met heel veel plezier, maar ook met grote interesse gelezen. Je vertelt niet alleen een leuk en geestig verhaal, je zet ook een onderwerp op de kaart dat vooral in deze tijd veel vragen oproept. Hoe gaan we verder met het boerenbedrijf? Je hebt je er goed in verdiept en legt het ook helder uit. Chapeau! Ook hoorde ik van Miriam dat jij en ook je vriend Corona hebben gehad en dat je flink ziek bent geweest. Ik hoop dat het nu wat beter met je gaat.Rust maar lekker uit in je idyllische omgeving daar in de Achterhoek.Veel liefsvan Tom en Fanny.

 

Hallo Irene,

 Heb met belangstelling het boek uitgemolken gelezen.zelf ben ik boerenzoon uit Friesland Heb altijd als manager gewerkt bij zaaizaadbedrijf vander have(verkoop grassen en mais) Heb ook regelmatig lezingen gehouden in de Achterhoek Alles ,wat je schrijft, over de Achterhoek,komt me bekend voor Nuchtere bevolking. Als stedeling ,geef je een juiste oordeel over de agrarische sector. Zelf heb ik ook regelmatig lezingen gehouden voor boeren Wat me ook opgevallen is,nabuurschap Vind je nergens in Nederland Ook kunnen ze in Achterhoek goed drinken. Nogmaals mijn complimenten Met Vriendelijke Groeten Joute van der Meij Kapelle (Zeeland))

 

Wat ik even wil zeggen is dat wij ontzettend genoten hebben van je boek “de boer op”. Wij … dat zijn mijn (aardappel) boer en ik. Zoveel herkenbare situaties en wat houd je ons een spiegel voor hoe wij achter hoekers leven. Ik heb het eerst gelezen en nu is mijn man het aan het lezen. En dat wil wat zeggen… dat hij een boek leest. Gisteravond memoreerde hij ook de hete zomer van 2010 met het wk voetbal. Hij zegt: precies hoe ik me voelde toen de regen maar niet kwam! Ook hij heeft altijd zeer brede interesses buiten het boeren om en het is mooi om te lezen hoe jullie daar mee om gaan. Leuk dat je nog een keer in Lintelo komt. De organisatie is nu in heel ander handen, maar er komen vast weer een hoop mensen op af. Hilbert en Karin Somsen.

Afgelopen vrijdagavond in Harfsen mogen genieten van je voorstelling, je boek daarna gekocht en natuurlijk direct gelezen. Heerlijk! En lekker vlot geschreven. Ik lees graag in bed en heb manlief menigmaal ‘gek’ gemaakt toen hij nog lag te slapen en ik lag te schuddebuiken van het lachen. Schud het bed ook zo van. Herma van den Enk

Laatst kreeg ik een boek van jou (de boer op) te leen van mijn collega. “Moet je lezen Wilma, echt iets voor jou, zul je een boel uit herkennen”. Mijn collega en ik zijn 4 handen op één buik (of is het nou 2 handen??). Zij woont in Lintelo, komt uit een boeren gezin. (wordt bij ons op het werk, wij verzorgen demente ouderen, vaak voor man aangezien) en zet Mien na het werk nog een uurtje op de trekker en ze is helemaal gelukkig! Ik, als kind van 9 vanuit het westen hier komen wonen, weet amper hoe een trekker eruit ziet, laat staan dat ik ermee kan rijden en zie er met mijn 53 nog steeds uit als een vrouw!!! (als je begrijpt wat ik bedoel, ga zonder lippenstift de deur niet uit!!) En of ik veel uit je boek herkend heb!!! Ik ben als enige van ons westerse gezin met een Achterhoeker getrouwd. Kreeg daar de familie gratis bij (ik heb de jongste zoon, en hij heeft nog 1 broer en maar liefst 4 zussen) en weet nog goed hoe ik als 9 jarig meisje moest handelen met de taal. Een vriendinnetje wilde me afsmeren, waarmee dan??? Modder??? Of “ik heb wel 12 toeters (dat hoorde ik dan natuurlijk) opgehaald”, (met oud en nieuw) schreeuwde mijn buurmeisje. Was moest je toch in vredesnaam met 12 toeters. 1 is toch ook leuk??? Ik heb het boek van de week (vakantie in Frankrijk) uitgelezen en heb zo verschrikkelijke gelachen. Mijn medevakantiegangers vroegen zich af wat voor een boek ik had meegenomen. Ik heb er meerdere keren uit “proberen” voor te lezen, maar barste telkens in bulderend gelach uit! Vooral over dat dyspraxie en dat voorplassen. Hoe verzin je zoiets. Nou die hou ik erin. Met dat ik je dit schrijf krijg ik weer kramp in mijn buik en kaken van het lachen!!! Mijn collega Minie, wilde met mij afgelopen donderdag naar Lintelo. Ik had al kaartjes bij haar besteld, maar bedacht me op het laatst dat ik naar Frankrijk zou gaan, jammer. Nu zag ik echter dat je ook in april in De Pol in Aalten komt. Dinsdag ga ik werken en zal direct Mien aan haar jassie trekken. Ik wil met haar naar Irene van der Aart! Ach je zult velen van deze berichtjes krijgen, maar ik wilde toch even kwijt, dat ik een hele fijne luie vakantie heb gehad, (nee ik hou niet van skivakanties dus dat is het niet geweest)met een heerlijk boek!!! Wilma Ebbers

Graag wil ik je bedanken voor jouw boek “De boer op” . Ik woon in Utrecht , ben geboren in de Achterhoek (Winterswijk) en heb in geen tijden zooo veel en zoooo hard gelachen om een boek. En aangezien zoveel mogelijk hard lachen 1 van mijn fijnste tijdverdrijven is wil ik jou heel hartelijk bedanken voor dit su-perleuke boek! Pia Putman

Hallo Irene, 

Aan het eind van de 3e Charme week kocht ik jouw boek over jouw relatie met Boer en jouw belevenissen in de Achterhoek en Amsterdam. De afgelopen twee dagen heb ik het in twee rukken uitgelezen. Mens, wat een plezier heb ik er aan beleefd! Wat een rake typeringen en een heerlijk eerlijk en menselijk portret!  Regelmatig moest ik luidkeels lachen, net nog, waarbij mijn man bezorgd kwam kijken omdat hij dacht dat ik aan het huilen was:-).
Klinkt allemaal erg goed, die relatie van jou en Boer, ik hoop voor jullie op nog een lang en gelukkig leven samen! En ga vooral door met schrijven.
Hartelijke groet, 
Mélanie Struik
(westerling (Leidschendam, bij Den Haag, met langdurige Amsterdam-ervaring (14 jaar)).


Vandaag heb ik het boek “De boer op” gelezen en heb gehuild van het lachen. Een geweldig boek en zo positief en nuchter over het boerenleven in de Achterhoek. Bedankt voor zoveel leesplezier!, Janny Verheij


Dag Irene,
nogmaals: fijn je uitgebreid gesproken te hebben.
Van mij heb je nog wat cijfers tegoed. 
Het lezersonderzoek (ruim duizend mensen ondervraagd) meldt dat mensen zeer tevreden zijn over je columns. Je krijgt een 7,5 en zit daarmee bij de top 3. Gemiddeld krijgen onze columnisten een 7,1.
53% geeft je een 8 of hoger, daarmee zit je ook echt aan de bovenkant.
Ook zit je bij de top 3 van best gelezen columns. 72 % leest je columns in ieder geval af en toe, het gemiddelde Gelderlander-breed ligt op 60%.
Tot zover.
Met vriendelijke groet,
Janko van Sloten
Chef Achterhoek en LiemersDe Gelderlander

Alderjékes leuk verhaal in de krante afgelopen zaterdag. Prachtig! Weet niet of ik het je ooit verteld hebt maar wij hebben bij tijdens de nieuwbouw van ons ons huis een jaar ‘op de boer’ gewoond (in een stacaravan) en dergelijke taferelen met kalveren vaak meegemaakt. Zelfs één keer lijf en leden in veiligheid moeten brengen toen ik een ontsnapping met de camera vast aan het leggen was en het kalf in volle vaart op me af kwam. Dwars deur ’t hekken vlaog en beduusd in de wei eindelijk stil bleef staan. Jan

Dag Irene, Prachtige column. Een topper. Ik schuif ‘m door naar Arie voor het deskundige advies. Als oud-streektaalconsulent weet hij beter dan wie ook hoe je het in het Achterhooks weergeeft. Hij kan ook antwoord geven op de aanhalingstekens, al zie je die nooit op een bord staan. Nog een weetje, hoorde laatst dat ze aan de 40-ste verjaardag ook aandacht besteden. Dan gaan ze een stoeltje zetten, dat is dus een joekel van een stoel waarop het slachtoffer plaats neemt en in het niet verzinkt. Ook hier weer een bord erbij en overvloedig drank. Amstel, Heineken? Kom daar niet mee aanzetten, want steevast krijg je te horen ‘heb je ook bier’ en dan bedoelen ze Grolsch.

Dank en groet, Hans

 

Hallo Irene, 

Mijn dochter heeft je onlangs mijn groeten overgebracht en je verteld dat ik trouwe lezer van je column ben . Nou , ik mis er ook wel eens één hoor maar de laatste vond ik aangrijpend genoeg om je er even over te mailen . Vochtige ogen bij het lezen van de passage over de vrienden die de zwaarte van het moment voelden , mooi verwoord ! Al 45 jaar aan het randje van Winterswijk wonend moet ik nu een dikke kilometer uitrukken om een paar koeien te zien terwijl ik ze vroeger over de afrastering van de tuin over de snuit kon wrijven . Mooie ouwe stalmest voor de groentetuin … vergeet het maar , tot brokken geperste ingedikte drijfmest kun je krijgen . Ik kan nog wel even door gaan maar ben bang dat het dan gezeur wordt van iemand die vroeger alles beter vond . Bijna een halve eeuw geleden heb ik bewust voor het rustige oosten gekozen omdat ik het westen toen al een gekkenhuis vond , was in het begin even wennen ( ken je wel )maar wil hier absoluut niet meer weg , kan

mi-j good red’n met plat maar spreek als Sinterklaas uiteraard keurig ABN .

Ik wens jou en boer sterkte in en met de ontstane stilte en heb tot slot nog één prangende vraag : hoe vul je in vredesnaam je column zonder koeien ? 

Met vriendelijke groet : Dick Leeuwenburgh

 

Ik ontdek net je columns op de naober-site. Mooi om te lezen dat je het boerenbedrijf en het leven daar omheen zo genuanceerd voor het voetlicht brengt. Dat het niet altijd zwart/wit is, maar ook heel veel grijs. Ik en mijn man hebben zelf een boerenbedrijf en lopen vaak genoeg tegen vooroordelen aan. De kleine kring mensen om je heen kun je veel vertellen en uitleggen waardoor ook zij wat genuanceerde tegen bepaalde zaken aankijken, maar veel verder wordt al moeilijker. Fijn dat jij een groter bereik hebt met je columns en het ook zo mooi kunt vertellen. Ik hoop nog veel meer van je te lezen in de toekomst. Veel succes en plezier met alles. Irma.